მხოლოდ მთებშია თავისუფლება

ერთ დღესაც მთებს მობეზრდებათ ერთ ადგილას დგომა

აიკრეფენ თოვლიან კალთებს

და ტყეების შარი-შურით ბარისკენ გაეშურებიან-

სამოგზაუროდ.

ერთ დღესაც მთებს მობეზრდებათ ადამიანები

ფერდობებზე და კლდეებზე შეფენილები, შეკონწიალებულები.

მხრებს შეარხევენ და

დაგვიფერთხავენ.

და ჩვენც გავფრინდებით

სივრცეებში

ჰორიზონტისკენ.

იქნებ ყველა, ვინც მთებში მიდის,

გულის სიღრმეში ფრენაზე ოცნებობს?

ქარაფზე რომ დგახარ, ქვემოთ უზარმაზარი სივრცეა და

ერთი ნაბიჯიღა რჩება კიდემდე

და

ფრიიი…

თავით გადაეშვები ჰაერში,

ხელებს გაშლი,

ქვემოთ დაეშვები

და

უცებ

ჰაერში გაცურავ…

მე მინდა მჯეროდეს, რომ

ოდესღაც ჩვენ ყველას შეგვეძლო ფრენა.

მერე დაგვავიწყდა.

და ახლა მთებში მივდივართ,

რომ ცას ასე მაინც მივუახლოვდეთ.