მემგონი ჩემში ორი ადამიანი ცხოვრობს, ან კაკ მინიმუმ წინა ცხოვრებაში კაჭკაჭი ვიყავი – ერთი მხრივ ძალიან მომწონს ყველაფერი რაც ჭრელია, თვალში გხვდება და მკვეთრ ფერებშია, მეორე მხრივ, პასტელის ფერებს არაფერი მირჩევნია.
პასტელის ფერები, სადა ხაზები, მშვიდი ტონალობები
ამავდროულად, აქ სიამოვნებით ვიცხოვრებდი
ხოდა, ეს ყველაფერი დამთავრდა იმით, რომ მილიონნაირი ფერადი მეტლახის, კაფელის, შპალერის და ა.შ ნახვის, ვაიმერალამაზია-ს ფიქრის ფონზე, საკუთარ თავს შევუთანხმდი, რომ პასტელის ფერებში უნდა იყოს სახლი, სადა კედლებით, ღია ფერის იატაკით და საერთოდაც, აი ეს შპალერი მომწონს, მართალია კარგად არ ჩანს, მაგრამ ძალიან თბილი ლამაზი ფერებია და 100 ლარი ღირს (24 კვადრატიანი). ხოდა ვაწარმოებ საკუთარ თავთან მოლაპარაკებას, იქნებ დამთანხმდეს ძვირიანის ყიდვაზე… ბოლობოლო სულ ერთი პატარა სტუდიო მაქვს 
მაააგრამ პრობლემა იმაშია, რომ ჩემი კაფელი, რომელიც ამ შპალერის მოპირდაპირედ იქნება, ასეთია
ეს ორი ფერიც მომწონს, უბრალოდ დროთა განმავლობაში ალბათ ყელში ამომივა, ამიტომ არ მინდა.
საბოლოო ჯამში ჩემი ბინაც ალბათ ისეთივე მოსაწყენი და ბანალური იქნება, როგორც ქალაქში არსებული ბინების 99%, მაგრამ მაღაზიებში ბოდიალი ძალიან საინტერესო გამოდგა. განსაკუთრებული რეკომენდაცია იდეალს კაფელის და შპალერის სახლს წერეთელზე, იმდენი და ისეთნაირი შპალერი იყო, ძლივს გამოვეფხიკე იქიდან.
შემდეგ პოსტამდე, თუ მანამდე რემონტზე ფიქრმა არ გადამიყოლა :3
პ.ს.კაფელის არჩევანს რაც შეეხება:
დომინოში – არის ბევრი, ფასები უფრო ძვირისკენ. ბევრია ჭრელაჭრულა თურქული კაფელები, ცოტაა მშვიდი ფერის და გლუვი (მაგრამ რაცაა, კარგია) მე ეს მომეწონა მანდ, ესპანურია, მეტლახია, მაგრამ ბიძაშვილი შემპირდა, რომ კაფელად გააკრავს სამზარეულო კუთხეში (ისეთ პატარას ვაპირებ, თავმოყვარე დიასახლისი შესვლაზე უარს განაცხადებს). შოურუმი – აქვთ, მაგრამ ფასები არ აწერია არაფრის. მარტო თვალიერება რა წესია -_-
იდეალი – ყველაზე დიდი არჩევანი, ფასები შედარებით დემოკრატიული. არჩევანი ყველაზე იოლად აქ შეიძლება გააკეთო. ან პირიქით. იმდენია, თავბრუ გეხვევა. რაც მთავარია, სულ ბოლოში აქვთ დიდი კედელი, სადაც იაფიანი კაფელ-მეტლახების უზარმაზარი არჩევანია. ამათ ყველაზე ლამაზი დეკორები ქონდათ დანარჩენ მაღაზიებთან შედარებით. შოურუმი – იდეალური :დ უამრავი რიგები, ძალიან ბევრნაირი დიზაინით. ეს კონკრეტული თითო 50 ლარი ღირდა.
ჯაოკენი – გადასარევი შოურუმი აქვთ, ძალიან დიდი და კარგი არჩევანი, მაგრამ ფასები… ოლალალა… :დ რაც მომეწონა 65 ლარზე ნაკლები არ იყო და კედელზე მისაკრავ რამეში პრინციპულად არ გადავიხდი. არადა როგორი ლამაზი ფერია დელფინებს თუ არ ჩავთვლით :დ პლიუს, კონსულტანტები ცოტაა და თევზაობა გიწევს.
გორგია – ცოტა, მაგრამ ყველანაირი კაფელ-მეტლახია. აქ უნდა ვიყიდო ჩემი მონაცრისფრო კაფელები. მერე განახებთ, იქნებ სანამ მე საშველს დავადგავ ყიდვას გათავდეს და…. კონსულტანტები აქაც ჭირს. შოურუმი – ნამდვილი აბრაკადაბრაა, ცოტა და უცნაურად განლაგებული. თუმცა, შოურუმი დამეხმარა არჩევანის გაკეთებაში ^^
რაც შეეხება ელიავას, აქაც ვიყავი, თუმცა არჩევანი არანაირი, ჭუჭყი, ჭუჭყი ევრივეარ, რა შოურუმი რის შოურუმი, თუმცა ფასები იაფზე უფრო იაფი. მაგრამ გლუვი კაფელები არ ქონდათ, მხოლოდ პრიალაზე პრიალა… მოკლედ, არ წახვიდთ რა ელიავაზე, ან თუ წახვალთ ეცადეთ ვინმე მცოდნე გაიყოლოთ, რომ ბევრი არ იწანწალოთ.
უ
ბუნბუნლანდია 