როგორც თბილისიდან წყნეთში ახვიდე დასასვენებლად – აი დაახლოებით ასე წარმომედგინა ბავშვობაში ტბათანა – წოვა-თუშების საზაფხულო აგარაკი
ტბათანაში ფაქტიურად, ქოხები დგას, ნახევრად დანგრეული, ჩამოფაცხავებული, კედლებზე მილურსმული ხის “საწოლი” თაროებით, ვიწრო ფანჯრებით ან მათ გარეშე, კარები კი ყველას ხეობისკენ, მთებისკენ აქვს გაღებული.
ადრე აქ ძალიან ბევრი ოჯახი ადიოდა ზაფხულობით, უმეტესობას მსგავსი ხის სახლები ქონდა, ნაწილს კარვები. მერე 90-იან წლებში, პანკისის ამბების დროს, ქოხები დაინგრა, ნაწილი ვეღარ ავიდა, ნაწილი აღარ, ნაწილს უცხო მიმსვლელებმა მოუღეს ბოლო და ასე… ახლა სულ რამდენიმე ქოხია დარჩენილი.
თუ ახვალთ, აუცილებლად დაგხვდებიან სტუმართმოყვარე მეცხვარეები და გიმასპინძლებენ. ჩვენ რომ ვიყავით, წვიმდა, ციოდა და ნისლი იყო. ცეცხლი დავანთეთ და შენიშვნა მოგვცეს – აქ არაფერი დააზიანოთ, თორემ თუშები იტყვიან, რომ ქისტებმა გავაფუჭეთო.
დანგრეულების გარდა, ახალი, ფეშენებელური, ოროთახიანი ქოხიცაა, სადაც რამოდენიმე ადამიანს გვეძინა. კარებები არ იკეტება, ნებისმიერს შეუძლია შევიდეს და ღამე გაათიოს.
წყალი და საკარვე ადგილები
გზადაგზა, ნაკრძალში, ალბათ იქნება რამე წყარო, ტბათანაში სულ ერთი ცალი ვიპოვეთ, რომელიც ძალიან ცივი და გემრიელია და ასე გამოიყურება.
საკარვე ადგილიც ყველგანაა, სადაც გაგეხარდება და კარავს დასცემ.
როგორ უნდა მოხვდეთ აქ?
როგორ და… ყველაზე იაფად ალბათ ახმეტა-მატანის მარშუტკით ორთაჭალის სადგურიდან, ახმეტაში კიდევ რამეში გადაჯდომით და მერე ფეხით, ბაწარას ხეობის გავლით სულ პირდაპირ. სულ პირდაპირ გადატანითი მნიშვნელობით ვიძახი. გზა მიხვეულ-მოხვეულია, გზის შემოკლება შესაძლებელი, ჯიპიესის არსებობის შემთხვევაში.
წვიმიან ამინდში ყველაზე იოლად სამხიდიანი მანქანით მიხვალ. ჯიპიც, შესაბამისი კარგი, გამოცდილი მძღოლით. ჩვენ კამაზით ვიყავით, ანუ სამხიდიანით. მძღოლი თან მე მეჭორავებოდა, თან გზას უყურებდა და არხეინად მართავდა მანქანას, ძარაზე მდგომებს კიდევ გული უსკდებოდათ. სლაიდშოუ დაახლოებით წარმოდგენას იძლევა, როგორი გზებია აქ მაისში…
ჩვენს თვალწინ, რამოდენიმე წუთში, შავი ღრუბლები გადაიყარა და თოვლიანი მთები დავინახეთ.
ამ ტყეში, მთების ფონზე რომაა, გადაშენების პირას მდგომი ხე, უთხოვარი, იგივე ურთხელი იზრდება.
ცოტაც და ტბათანის ხედები გამოჩნდა
ტბათანას რომ გაცდები, სულ მალე, ტბათანის, ანუ საქისტოს ტბაა. ჩვენ რომ ვიყავით გუბე იყო, ამიტომ ფოტოს ვერ შემოგთავაზებთ. ერთხელ გასეირნებად ნამდვილად ღირს.
მე აქ აუცილებლად დავბრუნდები, და თქვენც იგივეს გირჩევთ.
რაც კარგია, კარგია 🙂
წოვათაში ბოლომდე ვერ გავედით შარშან, ვერხოვანიდან მალევე მწყემსები კი შეგვხვდნენ, მაგრამ არც ასე თბილად დაგვხვედრიან, როგორც შენ. მათმა ძაღლებმა კინაღამ დაგვჭამეს :დ მძიმე სამუშაო კი აქვთ, ღმერთმანი, როგორ უნდა მოსთხოვო მაკდონალდსის პერსონალივით უფასო ღიმილი მაგათ
[…] ტბათანა […]
[…] ტბათანა […]